Grensovergangen zuidoost-Azië

Omdat wij tijdens onze reis niet willen vliegen kiezen wij ervoor om de grensovergangen over land te doen. Wat ons opvalt is dat de regels voor verschillende landen en grensovergangen nogal verschillend zijn. Er zijn grensposten waar je zonder voorbereiding vrij probleemloos kunt oversteken. Andere daarentegen eisen wat meer aandacht mbt het regelen van een visum of het inleveren van pasfoto's. Ook zijn er grensovergangen waar verwacht wordt dat je een betaling doet voor de stempel in jouw paspoort. 

Zoals iedereen proberen wij ons hierop voor te bereiden door ervaringen van anderen. Nu is het jammer genoeg zo dat in zuidoost-Azië de regels voor grensovergang per land en locatie nogal eens veranderen. Wij zullen hier dus ook onze ervaringen omschrijven van de grensovergangen welke wij gedaan hebben tijdens onze reis door zuidoost-Azië. Welke voorbereidingen wij getroffen hebben en hoe we het gedaan hebben met geld wisselen.

We zullen dit artikel ook blijven bijwerken wanneer we weer een nieuwe grens zijn overgegaan. Voorlopig zijn wij de onderstaande grenzen gepasseerd.

• Van China naar Vietnam (10-09-2019)
• • vanuit Kunming naar Lao Cai via de grenspost Hekou.
• Van Vietnam naar Cambodja (29-11-2019)
• • vanuit Ho Chi Minh City naar Phnom Penh via grenspost Bavet
• Van Cambodja naar Laos (20-12-2019)
• • vanuit Kratié naar Don Det via grenspost Veun Kham
• Van Laos naar Thailand (15-01-2020)
• • vanuit Huay Xai naar Chiang Khong via grenspost Vieng Mai

Voor het betreden van Vietnam heb je, in tegenstelling tot veel andere landen in zuidoost-Azië, een visum nodig vóórdat je het land binnenkomt. Alleen wanneer je vliegt op een van de grote vliegvelden in het land (Ha Noi, Ho Chi Minh en Da Nang) kun je een "Visa on arrival" krijgen. Wel werkt het sneller als je vooraf een e-visa aanvraagt zodat je op het vliegveld niet nog alle papieren hoeft in te vullen. Maar zoals eerder gezegd willen wij niet vliegen dus hebben wij de grens vanuit China over land overgestoken.

Na wat onderzoek kwamen wij erachter dat we dus een visum moesten gaan aanvragen als we Vietnam in willen. Het fijne van een visumaanvraag vooraf is dat je meer keuze hebt in wat voor visum je wilt hebben. Wij hebben gekozen voor het '90 dagen toeristen visum.' Wanneer je een 'Visa on arrival' krijgt is dit standaard een '30 dagen toeristen visum.' 

Hoe wij dit visum hebben aangevraagd in China kun je lezen in ons blog 'van China naar Vietnam'.

Vanuit de grote stad Kunming hebben wij een busticket geregeld naar de grensplaats Hekou. Onderweg moesten we een keer overstappen waarbij wij goed geholpen werden door de chauffeur, zodat we de juiste bus konden instappen welke ons naar onze eindbestemming bracht. Het grensplaatsje Hekou is een klein dorp met een klein busstation, waar je afgezet wordt. Vanaf hier zul je zelf een taxi moeten regelen naar de grenspost of je zult een aantal kilometer moeten wandelen. Wij werden door de taxi naar de ingang van het douanekantoor gebracht, waar we in de rij konden aansluiten om ons paspoort (met visum) te laten zien aan de man achter het loket. Na uitvoerige inspectie kregen we groen licht om door te lopen en konden we het gebouw aan de achterkant verlaten. Nu je officieel China verlaten hebt loop je een brug, in niemandsland, over om aan de Vietnamese kant het land te betreden. Ook hier geen problemen gehad om een stempel te krijgen en we konden op zoek naar onze eerste Vietnamese koffie.

Toen we het douanekantoor in Vietnam verlieten kwam er direct een jongeman op ons afgelopen met de vraag of wij geld wilde wisselen. Wij hebben dit gedaan en voor een redelijk goede koers. Let er wel op dat je zelf vooraf weet hoeveel geld je terug moet krijgen voor het bedrag dat jij geeft. Gebruik hiervoor een valuta omreken app welke offline te gebruiken is. Je kunt hier lezen welke apps wij gebruiken. Neem de tijd om het geld goed na te tellen want in Vietnam worden veel biljetten gebruikt die lastig te onderscheiden zijn zoals VND50000 en VND500000. Met wat geld op zak zijn we dan ook eerst wat gaan eten en drinken voordat we naar het station in Lao Cai liepen om onze nachttrein naar Ha Noi te pakken.

Dus met een kleine voorbereiding mbt het visum is de grensovergang gemakkelijk en duidelijk.

Tot op heden is dit onze meest eenvoudige grensovergang geweest. Vanuit Ho Chi Minh hebben wij een bus geboekt naar Phnom Penh via '12go Asia'. Op deze website kun je bijna alle bus- en treinreizen in zuidoost-AziË vinden en boeken. Het kantoor van de touroperator, waar de bus zou vertrekken, was op loopafstand van ons hostel zodat we op de ochtend van vertrek geen extra taxi hoefden te regelen.

Er werd ons verteld dat je bij de grens een visum voor Cambodja krijgt wanneer je jouw paspoort en $35,- aan de buschauffeur geeft. Toen wij vroegen of het ook mogelijk was om zelf ons visum aan te vragen bij de grens werd gezegd dat dat mocht, maar de bus zou niet wachten als je er te lang over deed. Klein beetje chantage en bangmakerij natuurlijk, maar wij hebben eieren voor ons geld gekozen en hebben de buschauffeur ons paspoort en $35,- overhandigd. Achteraf zou het weinig hebben uitgemaakt omdat het bij de grens niet erg druk was en we ons visum waarschijnlijk zelf hadden kunnen regelen. Een standaard visum voor 30 dagen zou $30,- moeten kosten en wij hebben dus $5,- pp te veel betaald.

Aan de Vietnamese kant van de grens staan nog een aantal mensen waarbij je geld kunt wisselen. Als je nog Vietnamese Dong hebt kun je die hier nog wisselen, anders kun je er helemaal niets meer mee. De wisselkoers aan de grens is natuurlijk waardeloos, maar alles beter dan niets natuurlijk. De officiële munteenheid in Cambodja is RIEL, maar er wordt vooral betaald met Dollars. De Riel wordt gebruikt als klein wisselgeld. Wanneer je in de stad gaat pinnen zul je ook vaak de keuze krijgen tussen dollars en riel en raad ik aan dollars te pinnen omdat je deze altijd mee kan nemen naar een volgend land om te wisselen. Pinnen kost trouwens wel $5,- per keer tot een bedrag van $400,- 

De grens oversteken van Vietnam naar Cambodja is niet zo lastig ook aan voorbereiding hoef je je niet zo druk te maken.

Na 3 weken Cambodja was het voor ons tijd om Laos in te gaan. Na wat onderzoek blijkt dat er maar één grenspost tussen Cambodja en Laos gebruikt wordt. Deze grensovergang ligt in het uiterste zuiden van Laos vlakbij de Mekong rivier, welke dient als natuurlijke grens tussen Cambodja en Laos. Wij hebben onze laatste dagen in Cambodja besteed in het plaatsje Kratié, gelegen aan dezelfde Mekong rivier. Via ons hostel hebben we een bus kunnen regelen naar Don Det. Dit is een eiland gelegen in een groot natuurgebied, in de Mekong, genaamd 4000 eilanden. Dit eiland ligt zo'n 20km bij de grens vandaan en is dus perfect om de eerste dagen in Laos door te brengen. 

De busticket was inclusief pick-up bij het hostel en zou geldig zijn totdat we voet aan land zouden zetten op het eiland, en dat alles voor $15,-. Verder werd er niets verteld over hoe de busreis in elkaar zit en wat er van ons verwacht werd, "maar goed, daar komen we wel uit"

Eenmaal in de luxe minivan. met nog 3 andere toeristen, pikt de buschauffeur nog wat locals op die ook naar het noorden moeten. Na ongeveer anderhalf uur rijden worden we afgezet bij een restaurant op een busstation in Stung Treng. Er wordt gezegd dat we hier moeten wachten want er komt een andere bus om ons verder te brengen naar de grens. Hoe lang het duurt....? dat is niet duidelijk. De eigenaresse van het restaurant vraagt of we niet wat willen eten of drinken, terwijl we op de bus wachten. Na een uur wachten vragen we de dame van het restaurant of zij misschien weet hoe laat de bus komt, half uurtje wordt gezegd. 10 minuten later verschijnen er nog 2 toeristen welke ook naar Laos gaan en verteld is hier te wachten. Binnen een half uur worden er door verschillende busjes nog meer toeristen afgeleverd en uiteindelijk wordt duidelijk dat de dame van het restaurant ook actief is als ticketservice. Iedereen moet zijn ticket bij haar inleveren en krijgt een nieuwe, welke ook gebruikt kan worden voor de ferry naar het eiland straks. Tien minuten later verschijnt er een minivan waar we met z'n allen ingepropt worden om onze reis naar de grens te vervolgen.

Wanneer we bij de grens aankomen worden we afgezet bij een restaurant waar anderen zitten te wachten op onze bus waarmee zij Cambodja in gaan. Bij het restaurant loopt een vriendelijke jongeman rond welke geld kan wisselen. (Dollars in Lao KIP of RIEL in Lao KIP) Hij heeft een redelijk goede wisselkoers en verteld dat het aan de andere kant van de grens minder aantrekkelijk is om te wisselen. Dit is ONjuist. Wanneer je de grens over gaat loopt er, aan de andere kant, ook een vriendelijke jongeman welke een betere wisselkoers heeft. En zelfs op het eiland Don Det is de wisselkoers beter. Dus trap niet in zijn vriendelijke glimlach......... Let wel op dat je voldoende dollars hebt voor het visum van Laos (35 USD). Vanaf het restaurant lopen we naar het grenskantoor aan de Cambodjaanse kant om het land officieel te verlaten. Hier geef je je paspoort en immigratieformulier af. Er wordt een foto genomen en je moet jouw vingerafdrukken achterlaten. Wanneer de beambte een stempel zet in jouw paspoort zal hij om een vergoeding van 2 USD vragen. Deze hoef je natuurlijk niet te betalen maar ze proberen het altijd. Wanneer je vraagt waar het voor nodig is of je vraagt om een bewijs van betaling zullen ze je al snel het paspoort terug geven zonder te hoeven betalen. 

Aan de Laos zijde is het een ander verhaal. Na aankomst bij het grenskantoor in Laos geef je jouw paspoort, en 2 pasfoto's af en betaal je voor het visum 35 USD (de kosten staan per land genoteerd op een groot bord). Jouw paspoort gaat, na het inplakken van het visum, naar het volgende loket waar er een foto van je genomen wordt en er een stempel in jouw paspoort gezet moet worden. Voor de stempel wordt wederom 2 USD gevraagd. Er zijn ook verhalen dat op zaterdagen of laat in de middag soms meer gevraagd wordt (soms tot wel 10 USD). Officieel hoef je deze kosten natuurlijk ook niet te betalen, alleen hebben de beambten aan de Laos zijde meer geduld en wachten zij net zo lang met het teruggeven van jouw paspoort tot jouw bus vertrokken is of ze laten je rustig een nachtje slapen wanneer zij rond 18:00 naar huis gaan. Het is natuurlijk de grootste oplichterij maar wij hebben eieren voor ons geld gekozen en hebben de 2 USD betaald, zodat we onze bus naar Don Det konden nemen. 

De bus zette ons af bij een kleine haven waar wij op een "Longboat" gezet werden die ons in 15 minuten naar het eiland bracht. Na deze enerverende grensovergang is het dan ook tijd voor een biertje op een terras met uitzicht op een prachtige zonsondergang.

De grensovergang is dus niet echt ingewikkeld maar zorg ervoor dat je pasfoto's hebt en voldoende geld om visum en stempels te betalen.

Na Laos willen wij naar Thailand. Omdat we in Thailand langer willen blijven dan de standaard 30 dagen is het noodzakelijk hier een visum voor aan te vragen voordat je het land binnenkomt. Wanneer je vanuit Laos naar Thailand gaat kun je dit visum aanvragen bij de Thaise ambassade in Vientiane. Kijk voor de locatie en meer informatie vooraf even op de website van de ambassade in Vientiane.

De regels voor het aanvragen van een visum kunnen nogal eens verschillen. Het veranderd ieder jaar wel meerdere malen. Wij waren in Vientiane rond de jaarwisseling en de ambassade was gesloten t/m 01-01-2020. Wanneer je in Vientiane een aanvraag wilt doen voor een visum voor Thailand moet je daar online een afspraak voor maken op deze website. Je krijgt dan een bevestiging gemaild met daarin een nummer en de tijd dat je aanwezig moet zijn. Op de dag en tijdstip van afspraak kun je naar de ambassade gaan om je visum aan te vragen. Hiervoor heb je verschillende documenten nodig zoals; een geldig paspoort, 2 pasfoto's, een volledig ingevuld aanvraagformulier en 1000,- Bath. Je kunt niet betalen met creditcard, Laotiaanse KIP, Euro's of Dollars. Alleen maar met Thaise Bath. Dus het is verstandig om dit al gewisseld te hebben voordat je de afspraak gaat inplannen. Bij de ambassade lopen ook mannen rond die je (tegen betaling) met alles kunnen helpen. Zij kunnen voor jouw een aanvraagformulier invullen en geld voor je wisselen dit kost wat extra maar het is zeker niet duur.

Wanneer je de benodigde papieren en het juiste geld hebt kun je bij het hek van de ambassade wachten totdat jouw aanvraagnummer wordt omgeroepen en dan mag je naar binnen. Binnen in de ambassade worden alle formulieren nogmaals gecontroleerd voordat je in de rij mag gaan staan voor het aanvraagloket. Bij het aanvraagloket lever je alles in en betaal je de de fee van 1000,- Bath en ontvang je een bevestiging met aanvraagnummer, dat je jouw paspoort met visum de volgende dag kunt komen ophalen. 

De volgende dag gaat het hek van de ambassade open op de afgesproken tijd en kun je binnen plaatsnemen om te wachten totdat jouw aanvraagnummer wordt omgeroepen. Wanneer je jouw nummer hoort mag je in de rij gaan staan voor het loket. eenmaal aan de beurt krijg je jouw paspoort terug met daarin een Thai Visum dat geldig is voor 3 maanden. Dit betekent dat je 3 maanden de tijd hebt om Thailand in te gaan. Met dit visum heb je het recht om na binnenkomst 60 dagen aaneengesloten in Thailand te verblijven en het visum éénmaal te verlengen met 30 dagen. Dus in totaal kun je met dit visum 90 dagen in Thailand verblijven. Let wel op dat je het visum op tijd verlangt als je langer dan 60 dagen wilt blijven. Als je te laat bent met verlengen wordt het visum niet verlengt en moet je direct het land verlaten. Het verlengen van een visum kan bij meerdere immigratie bureaus in de grotere steden in Thailand. 

Wij zijn bijna 2 weken later de grens overgegaan vanuit de plaats Huay Xai in Laos naar Chiang Khong in Thailand. De beide plaatsen liggen aan de Mekong en dit is dan ook de natuurlijke grens tussen beide landen. De grenspost in Laos ligt aan de ene zijde van de brug en aan de andere zijde kun je Thailand officieel binnen. Wanneer je in Laos je paspoort hebt laten afstempelen en met een bus de brug over bent gegaan kun je aan de Thaise kant alle immigratie formulieren invullen. Zorg ervoor dat je het nummer van je visum vermeld op het immigratie formulier en zorg er ook voor dat je de beambte jouw visum laat zien zodat deze de juiste stempel in jouw paspoort zet. Het komt wel eens voor dat de beambte het visum niet ziet en een stempel in jouw paspoort zet met de uiterste vertrekdatum 30 dagen na aankomst. In ons geval gebeurde dit bij Moniek en heeft zij dit niet ter plaatse opgemerkt. Na 2 weken in Thailand kwamen wij hier plotseling achter en moesten we naar het immigratie kantoor in Krabi waar dit officieel opgelost moest worden en waar een nieuwe stempel in het paspoort gezet moest worden. Om jezelf de tijd, moeite en kosten van zo'n trip te besparen is het raadzaam om het paspoort goed te controleren voordat je bij het loket wegloopt. 

Eenmaal in Thailand met de juist afgestempelde paspoorten kun je op zoek naar een pinautomaat of geldwisselkantoor. Aan Laotiaanse KIP heb je in Thailand niets, deze willen ze niet wisselen of tegen een zeer slechte wisselkoers. Geld wisselen is in veel gevallen de meest voordelige optie om aan Thaise Bath te komen. Pinnen in Thailand is erg duur en ook is de wisselkoers bij pinautomaten vaak erg slecht. Wanneer je van plan bent een langere tijd in Thailand te verblijven is het ook raadzaam om het maximaal opneembare bedrag uit een ATM te halen aangezien het 220,- Bath kost per pin beurt. Dit is ongeveer EUR 6,50.

Wanneer je in bezit bent van jouw eerste Thaise Bath's kun je op zoek naar een heerlijke Thaise curry, Papaja salade of kipsaté.

Zoals gezegd zullen wij dit artikel blijven updaten zodra we weer een grens gepasseerd zijn. Wij vinden het ook leuk en interessant wanneer jij een van deze grenzen bent overgegaan, en ziet dat er iets gewijzigd is, om dat met ons te delen. Je kunt hieronder een reactie achterlaten en dan kunnen wij jouw info verwerken in dit artikel.