· 

Onze reis door Cambodja

Na 3 maanden in Vietnam reizen we door naar Cambodja. Onze eerste bestemming is Phnom penh... nog nooit van gehoord? Ik toen ook niet. Als je van land naar land reist vind ik niet altijd de tijd en zin ook om uit te zoeken wat daar te doen is en wat ik daar 'echt niet mag missen', want ik wil in het nu leven en nu genieten en niet al steeds te ver vooruit kijken... Maar goed dat gezegd hebbende vind je snel genoeg uit wat je van een land wil zien op de huidige bestemming, We hebben tenslotte alle tijd en ik hoef morgen toch niet te werken....
We worden gedropt in Phnom penh na een, niet aangename, busrit met een grensovergang, hobbelige wegen en een steeds drukker wordende binnenstad. We stappen na c.a. 7 uur uit waar onze "tuk tuk vrienden" in grote getale op ons staan te wachten. Wij zeggen standaard 'no thank you' en lachen vriendelijk naar de beste man. We zoeken uit waar we geld kunnen pinnen. Wat blijkt? Hier betaald met met dollars én met de lokale munt de Riel. We betalen een bult extra om geld (dollars) op te kunnen nemen waar je u tegen zegt, maar goed we kunnen weer even vooruit. We zijn aanvankelijk van plan om naar het hostel te lopen (2,5 km) met onze backpacks op, maar sluiten toch een akkoordje met de tuk tuk man die al die tijd op ons gewacht heeft en brengt ons voor een zacht prijsje naar het hostel. Hij vraagt natuurlijk waar we morgen heen gaan en dat hij ons wel kan brengen (my friend). We nemen uit beleefdheid zijn nummer aan en nemen afscheid. Ons fancy ogende hostel biedt een prima kamer, wel aan de straatkant dus de kans dat we veel geluid gaan horen vanavond  is aanwezig. We dumpen onze spullen en spoeden ons naar een restaurant want ik ben inmiddels al even 'hangry' (voor de mensen die denken hangry??? Dat is wanneer je jezelf niet meer bent omdat je honger hebt) in mijn geval betekend dat maak dat je weg bent want anders vreet ik je op. We eten een burger met frietjes bij een Aussie-bar, waarna ik ontspan en weer kan lachen om mijn 'hangry moment' en weer aan leuke dingen kan denken. Wat direct opvalt is dat de prijzen hier beduidend hoger zijn in Cambodja t.o.v. Vietnam! Waar we in Vietnam vaak niet meer betaalden dan €0,80 voor een koffie, betalen we hier minimaal € 1 en vaak nog meer per bakkie. Zo betaalden we de eerste avond meteen €3 voor een kopje koffie, hoppa!
Eenmaal thuis douchen we lekker (koud, want het hostel heeft geen warm water) en gaan dan naar bed, zoals verwacht zijn mijn oordoppen nodig we slapen tegenover een bar. Leuk joh reizen 😎
We brengen de volgende dag vrij spontaan een bezoek aan het museum waar iedereen een bezoek aan brengt wanneer je in Phnom Penh bent. We waren eigenlijk op weg naar de markt, maar besloten nu eerst naar het S21 museum te gaan nu we er toch langs liepen. Natuurlijk was ik er niet op gekleed en mocht ik een extra shirt en broek over mijn huidige pakje aan doen om mijn schouders en knieën te bedekken, tuurlijk ik heb het heus niet bloedheet al... Het door het museum aangeboden 'overkleedje' staat me beeldig overigens, dus we kunnen door! We kiezen voor de audio tour want je krijgt meer informatie en denken er dan meer van te begrijpen. Ik kan u vertellen dat hebben we... Wat een verhaal en wat is dit droevig. Wederom een ongelooflijke geschiedenis met gruwelijke onmenselijke daden. Wat wist ik hier eigenlijk weinig van en wat maakt zoiets me weer pijnlijk bewust van waar een mens in paniek en uit angst toe in staat is. De bevolking van Cambodja heeft enorm geleden en dat is zo af en toe merkbaar, maar pas als je de geschiedenis kent zie je dat terug in kleine dagelijkse dingen... Het heeft ons beide geraakt en besluiten niet ook morgen nog naar de 'killing fields' te gaan. Dit omdat we verwachten een soort kerkhof aan te treffen waar o.a. veel kindjes zijn doodgeslagen tegen bomen waar we even niets voor voelen.
Zo...

 

We zijn in totaal  4 dagen in Phnom penh en gaan dan met de bus (ja weer een gehobbel-gebobbel inclusief stof happen) naar Kampot, een stadje vol expats en dus westerse invloeden. Het voordeel daarvan is dat je met een beetje geluk bijvoorbeeld een lekkere taco kunt eten i.p.v local food wat echt lekker is hoor maar wat anders af en toe is heel welkom, thuis eten we tenslotte ook geen week hetzelfde! We verblijven in een hostel en slapen op een dorm voor 6 personen. Prima slaapplek en als je het roken en blowen van onze medemens wegdenkt is de public space ook fijn om te zijn! We doen mee aan de pub-quiz waar we glansrijk 2e worden ach het was leuk (natuurlijk heb ik wel opgemerkt dat de teamgrootte niet eerlijk verdeeld was) want ja ik ben nou eenmaal fanatiek. De volgende morgen doe ik mee aan de yogales, wat heerlijk en pijnlijk tegelijk was na 8 maanden zonder yoga! Afijn, we huren hier een scooter en gaan de omgeving verkennen en rijden naar een viewpoint boven op een berg. De weg er naartoe was mooi en opmerkelijk fris, toen we aankwamen voelde ik me als een bevroren visstick, maar het zonnetje op mijn toet tijdens het uitzicht maakte alles goed! De dag erna gaan we naar het Kep National Park. Wanneer we aan de hike willen beginnen registreren we netjes onze namen, mogelijk om aan het eind van de dag zeker te zijn dat iedereen heelhuids terug is gekeerd? We gaan van start en zijn met 2 min. weer terug bij het loket want er loopt daar een hond die ons bijna aanvalt, gelukkig was Bart dapperder dan ik en weerhield dit beest net op tijd om te bijten. Met de staart tussen de benen doen we een 2e poging om langs dit beest op te lopen en ja hij hield zich gedeisd want hij was net door voorbijgangers terug gejaagd d.m.v stenen gooien... Tijdens de hike die we niet heel bijzonder vonden, (los van het klimgedeelte) kruipt er een slang over de weg! Bart zijn hart gaat sneller kloppen en gaat er naartoe, ik wacht hier wel even schatje!  De hele weg terug praat Bart over hoe vet hij dat wel niet vind slangen en ik denk aan de uitgang . Onderweg glij ik steeds uit bij het afdalen, 't is maar goed dat mijn moeder het niet ziet als ik met één been langs de helling af glij. Goed even afkloppen en van de schrik bekomen voorzichtig onze weg vervolgen. Ik heb nou eenmaal een talent voor onhandige acties en zie risico's niet zo goed in en ja dan kan dit gebeuren... Na onze avonturen in Kampot gaan we met de bus naar Sihanoukville (ook wel shitville genoemd).  Alle geruchten en spookverhalen rondom deze stad, de rit er naartoe en het op tijd zijn voor de overtocht naar Koh Rong Island zijn waar. Ik bespaar u de details, maar na 3 uur wachten in Sihanoukville stappen we van het bootje en zijn we in een paradijs beland. We lopen met onze tassen door het witte zand, voelen de zon op ons gezicht met een prachtig uitzicht over de zee. We verblijven 5 nachten op dit eiland, en slapen in een mooie tent op de strand camping! Alles is er basic, maar dat is prima (ook het koude douchen went wel). We genieten van het sfeertje, lezen een boekje/zwemmen/snorkelen/maken een boottochtje/

zoeken naar de plankton die oplicht in het donker, die we niet zien en ontmoeten leuke mensen. We spelen bingo, 2 pub-quizzen (dit keer ook nr. 1 whooohaa) en doen mee met de stoelendans het kind in mij komt naar boven, evenals mijn fanatisme ;)

Ondanks onze originele teamnaam voor de quiz winnen we niet de karaf met een drankje naar keuze. 'What can koh wrong' leek ons briljant, maar die bleek iedere week te worden verzonnen haha. 

 

Verder doen we er een wandeling van 22 km en bezoeken o.a. long beach, wat een prachtig wit strand is van 6 km lang met schitterend azuurblauw helder water! Er is hier praktisch niemand, maar wel een man die een koud drankje verkoopt huh? We lopen dezelfde weg terug door de brandende zon want we kunnen het jungle pad met een shortcut niet vinden... jammer joh! Al met al mooi loopje maar bloedheet. De volgende nacht moet ik het bezuren, midden in de nacht wil mijn lijf alles naar buiten werken (ik vermoed een zonnesteek) wat het in zich heeft en dan is 100 meter door het losse zand en basic sanitair ineens minder prima. De hele dag lig ik bij te komen op een matras onder de bomen, want in de tent is het 40 graden. Ik leef een dagje op ORS die mij verplicht wordt op te drinken. Dankjewel liefje, je hebt goed voor me gezorgd want de volgende dag voel ik me wat beter! We verlaten na 5 dagen het eiland en stappen in een nachtbus naar Siem Riep. We slapen beiden niet best, maar goed we komen heelhuids aan op het busstation in Siem Riep. De tuk tuk mannen staan weer op ons te wachten, maar we eten eerst een ontbijt. Rijst met varkensvlees, ei en rauwkost met een heerlijk pittig sausje. We stappen in de tuk tuk en vervolgen onze weg naar ons hostel met bad! We komen er rond 7 uur 's ochtends aan dus inchecken kan nog niet. We kunnen wel alvast een douche nemen.

Na 13 dagen koud douchen krijgt een warme douche ineens een andere waardering, wauw wat was dit lekker zeg! We verkennen de stad en stranden bij een tentje en doen een heerlijk bakkie, kletsen urenlang met een Nederlands stel dat een lange trip maakt en delen ervaringen met elkaar! We komen Jack 'from Australia' weer tegen en besluiten vanavond weer samen een team te vormen voor de pubquiz. Eerder op koh Rong ontmoette we Jack en vormden samen een team wat heel gezellig was. Ook zit Luke uit New Zealand in ons team, echt deze man zou er zijn beroep van moeten maken, zo grappig hij is. Samen met Christian uit Amerika en een meisje uit Engeland hebben we een toffe avond en worden wederom numero uno! We proosten op de overwinning, we haken niet veel later af want wij zijn nergens de jongsten meer :). 

We hebben afgesproken om de volgende dag met een groepje van 7 naar de tempels van Ankor te gaan. We rijden met 2 tuk tuks langs de tempels en hebben een hele gezellige dag met dit groepje. Onderweg in de tuk tuk doen we onze eigen karaoke versie en Luke echt, mijn six pack is weer getraind! Bij de laatste Tempel bekijken we de zonsondergang heel romantisch met nog 50 anderen, maar hé het was mooi en man man wat hebben we gelachen met en om elkaar! Na het toeristische Siem Riep zijn we met een bus naar Kratie gegaan. Naja, bus, overstap, en iets met een motor erin dat ons uiteindelijk op de juiste plek bracht. Kratie is een plekje dat vaak niet bezocht wordt door de gemiddelde back packer want er is simpelweg minder te beleven. Wat er wel te beleven is, is het spotten van wilde dolfijnen en het simpelweg zien hoe men een gewoon leven lijdt. We struinen wat door dit kleine plaatsje over de markt. De mandarijnen die ik wilde kopen, heb ik maar laten liggen omdat de dame me 4 maal de gewone prijs vraagt. Ik haat afdingen (doe mij maar gewoon een eerlijke prijs) en ik ben niet bereid om meer te batalen gewoon omdat ik een wit neusje heb. Goed ik doe het al maanden met wat minder fruit dan in NL en leef nog steeds al mis ik het soms wel..

We huren ook hier een scooter en gaan lekker een eindje rijden langs de Mekong, meer richting de dorpjes waar nauwelijks een toerist komt. De kindjes zwaaien wanneer zij ons door de stofwolken heen voorbij zien rijden. De wegen zijn niet allemaal geasfalteerd en dus is het stof happen geblazen. Omdat het dolfijnen spotten (zonder garantie) ook weer een duur grapje is, slaan we dit over en genieten gewoon van het rijden langs de rivier en zien we hoe de mensen hier in houten huizen op palen een basic leven hebben. Voordat we naar de '100 pillar Temple gaan' eten we ergens bij een tentje waar we met handen en voeten kenbaar maken wat we willen eten.  De mensen zijn vriendelijk en nieuwsgierig en bieden ons een lekker stukje Pomelo aan wat hier veel gegeten wordt ( heb ik toch m'n stukje fruit). Zo lief, krijgen we gewoon zomaar... We slurpen onze kokosnoot leeg en eten onze soort Banh Xeo op, bedanken de dames nogmaals en gaan naar de tempel. Doekje om om mijn schouders te bedekken en lopen een rondje om de tempel, inderdaad 100 pilaren!  Binnen is het een bonte bedoeling en er liggen her en der wat mensen op de grond te slapen 'zonder matrasje hè'!  Buiten lopen we een man tegen het lijf en geeft ons in zijn beste Laotiaans een uitleg van de tempel althans dat denken wij haha. Hij raakt Bart nog een paar keer aan, ja dat haar op die armen is toch wel wat gek, we kijken naast hem zittend op het bankje nog even naar de tempel en vervolgen dan onze weg terug naar Kratie. We zeggen Khop Chai en daar gaan we.Na 3 nachten op onze sauna kamer verlaten we Kratie en gaan met een busje naar de Laotiaanse grens waar een nieuw avontuur op ons wacht!

 

Liefs, Mo

 

Reactie schrijven

Commentaren: 2
  • #1

    Jullie Pa. (zondag, 19 januari 2020 15:11)

    WAT een mooi verhaal,jullie maken zoveel mee maar als je zo de hele wereld wild bereizen kom je tijd te kort,maar wat is tijd het gaat om de beleving en dat zit bij jullie wel goed,ga zolang door als jullie zin hebben mijn zegen hebben jullie en blijf van elkaar houden dan is het goed.Ik mis jullie wel maar ik heb mij er bij neergelegd,ik hou van jullie.

  • #2

    Sigrid (maandag, 20 januari 2020 00:09)

    Nog een maandje en dan zijn wij bij jullie, een heel klein stukje meegenieten irl. Liefs Sieg�