Rusland (Moskou)

Na ons (emotionele) afscheid op het treinstation in Geldermalsen en op Schiphol, zijn we dan echt op weg naar Rusland waar we een start maken van onze lang gekoesterde droom.

Wat gaan we meemaken? Hoe zal het zijn? Hoe lang blijven we weg? Is dit wel een goed idee? Dit zijn vragen die steeds door mijn hoofd gaan, maandenlang... Een antwoord op deze vragen zal ik zeker krijgen, ik heb er zin in, maar ben ook bang voor het onbekende. 

 

De stewardess merkt op dat ik zo'n leuke sleutelhanger aan mijn tas heb, ik vertel haar dat ik deze heb gekregen van mijn lieve oud collega's. En vertel haar dat ik mijn baan heb opgezegd (en samen met Bart alles heb verkocht enz.) en nu met hem ga reizen... Verrast hoort ze even ons plan aan en wenst ons enthousiast een fijne vlucht!

Eenmaal op m'n stoel verdwijnt langzaam de prop in mijn keel die ik al dagen met me mee draag pffff.

Tijdens de vlucht komt de stewardess een glaasje champagne aanbieden om onze start te vieren, hoe lief is dat! Een dikke pluim voor deze attente dames van KLM :), want even later komt ook de purser een praatje maken en ons een mooie reis toewensen.

Onderweg praat ik c.a. 3 uur lang met mijn buurman die voor (gas) zaken op weg is naar Moskou, heb toch zeker anderhalve pagina gelezen in mijn boek :P

De beste man wacht na de landing met ons mee op de tassen om ons wegwijs te maken op het vliegveld en te wijzen waar de trein naar het centrum te nemen. Zonder het te vragen, gewoon vriendelijk en behulpzaam!

 

De treinticket was zo gefixt evenals de rit zelf. Het vinden van de metro na aankomst op het station was een ander verhaal, want we waren zoekende naar de metro in de "fikkende" zon bepakt met 2 volle backpacks.

We stonden samen pratend de plattegrond te bestuderen, toen er een vriendelijke Rus opmerkte dat we Nederlands spraken en vroeg of hij kon helpen. Maar natuurlijk meneer, we zoeken de metro!

Hij wees ons de weg naar de ingang en wij zochten verder zelf uit hoe de metro werkt hier in Moskou. Wat super fijn vervoer is én ook nog eens een stuk koeler is dan boven de grond.

Het laatste stuk leggen we te voet af, 30 min in de pas naar ons hostel... klam (lees oververhit) gooi ik mijn tas af en melden we in ons beste Russisch dat we Bart en Moniek zijn en geboekt hebben voor 5 nachten.

Natuurlijk spreken wij geen woord Russisch, dus de man achter de receptie schiet in de "geknepenbillenstand", men is hier duidelijk niet echt gewend aan Engels sprekende toeristen. Maar goed we komen er uit, zijn collega wijst ons aan waar onze kamer, wc en douche is en vlucht dan snel terug naar haar stoel achter de receptie. Stel je voor dat ze nog vragen hebben :)

We nemen er genoegen mee en frissen ons op.

's avonds eten we wat in een restaurant vlakbij ons hostel, echter is er geen Engelse kaart. Met handen en voeten en enkele Engelse woorden van de dame die ons bediende, hebben we prima gegeten!

 

Wat we komende dagen graag willen zien in Moskou zijn het Rode plein, het Kremlin, de befaamde metro stations en het Gorky park. Ook hoop ik dat we wat gaan proeven van de lokale gerechten zoals Borsjt soep en vinaigrette salade met bietjes en vis.

 

Wat ik verder altijd een feestje vind is boodschappen doen in het buitenland, ja echt ik vind dat leuk!

Dat leverde nu ook een mooi verhaal op, namelijk:

We kwamen "thuis" na boodschappen doen en gaven het bedrag in in onze budget app t.b.v. ons reisbudget.

We vonden het bedrag nogal hoog, dus ik vroeg de jongen van de receptie om met me mee te kijken op de bon aangezien ik alleen de bedragen zie, maar niet kan lezen om welk product het gaat.

Onze havermout was 20 keer aangeslagen i.p.v. 1 keer dat was toch € 15 te veel!

Een man in ons hostel ving dit op en belde voor we het wisten op naar de winkel om ons te helpen het teveel betaalde bedrag terug te krijgen, huh?

Wij dachten, nou dan lopen we maar weer terug naar de winkel, maar de man had ook al een mega luxe taxi besteld (met gekoeld water voor alle inzittende) om samen met een vriend en Bart naar de winkel te gaan.

Na 3 kwartier waarin ik wat ongerust was, (want ja Bart was met totaal onbekenden weg in een taxi, het ging allemaal best vlug...) kwamen ze terug!

Met het teveel betaalde geld, een briefje met excuses én een chocoladetaartje! 

Deze mannen hebben ons enorm geholpen, zonder dat we er om vroegen, gewoon omdat ze dit voor ons wilde doen. "for my friends" zei de man, welcome to Russia!  

 

Dit belooft veel goeds!

                                               

                                                                                                           

X Bart & Mo